-
ἑλίσσω, εἱλίσσω, at. -ττω (έλ-, εἰλ-) [Et. iz ϝελίσσω, gl. εἰλύω. – Obl. fut. ἑλίξω, aor. εἵλιξα, pf. pass. εἵλιγμαι, plpf. εἵλικτο, aor. pass. εἱλίχθην, ep. aor. med. cj. ἑλίξεται, ion. plpf. pass. 3 pl. εἱλίχατο]. 1. act. a) obračam, valim, vijem, sučem, vrtim, vihtim, ἵππους περὶ τέρμα vodim, zakrenem okrog česa, πλάτην veslam; b) ovijam, razvijam; pren. premišljam, preudarjam τοιαῦτα. 2. pass. in med. a) obračam se, valim se περὶ καπνῷ, valjam se, vrtim se, sučem se περί τινα, περί τι; b) sučem si, ovijam si, εἵλιγμαι τὴν κεφαλὴν μίτρῃ imam glavo ovito s šapljem; c) podim se, drevim se, hitim διὰ βήσσας; plešem; d) premišljam ἔνθα καὶ ἔνθα.
-
ἑλκε-χίτων, ωνος, ὁ ep. v dolgem hitonu (suknji), dolgosuknjež.
-
ἑλκεσί-πεπλος 2 (ἕλκω) ep. v dolgem peplu (obleki), dolgokril, odet s peplom z vlečko.
-
ἑλκέω ep. = ἕλκω.
-
ἑλκηθμός, ὁ (ἑλκέω) odpeljava, odtiranje.
-
ἕλκος, ους, τό [Et. lat. ulcus iz ełkos.] 1. rana, ulje. 2. nesreča, škoda.
-
ἑλκόω ranim; pass. gnojim se; pt. pf. pass. gnojen, poln ran NT.
-
ἑλκυστάζω (ἕλκω) ep. vlačim.
-
ἑλκύω = ἕλκω.
-
ἕλκω [Et. kor. selq, lat. sulcus; sor. kor. welq, slov. vleči, vlekel. – fut. ἕλξω, aor. εἵλκυσα, pf. εἵλκῠκα, -υσμαι, aor. pass. εἱλκύσθην; ep. praes. inf. ἑλκέμεν(αι), impf. ἕλκε, ion. pf. pass. ἕλκυσμαι, ep. praes. ἑλκέω, fut. ἑλκήσω, aor. ἥλκησα] I. act. 1. trans. a) potegnem, izderem ξίφος NT, vlečem, vlačim τί, τινά, νεκρὸν ποδός mrtveca za nogo; βίᾳ delam silo, trpinčim, mučim; b) vlečem za seboj ali k sebi, srkam; c) napenjam νευράς, τόξα; privabim, pričaram, ἴυγγα ἐπί τινι pričaram k sebi ljubimca; pren. vabim, mikam ἐπί τι; d) potegnem proč (doli), odganjam, νῆας εἰς ἅλα potegnem ladje v morje, τινὰ ἀπὸ τοῦ βήματος pahnem z govorniškega odra; e) potegnem kvišku, ἱστία razpenjam, τάλαντα potegnem tehtnico kvišku = tehtam, tudi intr. z acc. teže τρίτον ἡμιτάλαντον; f) pulim (lase), rujem, (raz)trgam; g) πλίνθους delam opeko, προφάσεις zvijam se, izgovarjam se. 2. intr. zavlačujem se, σύστασις boj se vleče. II. med. 1. vlačim svoje, ξίφος potegnem si (svoj) meč, τόξον napenjam si lok, χαίτας pulim si lase. 2. vlečem k sebi, grabim si, δίφρον πυρὸς ἀσσοτέρω potegnem svoj stol bliže k ognju.
-
ἑλκώδης 2 (ἕλκος, εἶδος) gnojen, poln ran.
-
ἕλκωσις, εως, ἡ (ἑλκόω) gnojenje, uljesa.
-
Ἑλλανο-φόνος, ὁ Grke moreč.
-
Ἑλλάς, άδος, ἡ Helada, Grecija; preb. Ἕλλην, ηνος Helen, Grk, pogan; fem. Ἑλληνίς, ίδος, dor. Ἑλληνικός helenski, grški; τὸ Ἑλληνικόν grška vojska; adv. Ἑλληνικῶς v grškem jeziku, grški.
-
ἑλλεβορίζω zdravim s telohom, spametujem.
-
ἑλλέβορος, ὁ teloh.
-
ἐλλεδανός, ὁ (εἴλλω) ep. poveslo, povez.
-
ἔλλειμμα, ατος, τό (ἐλ-λείπω) zaostanek, nedostatek, pogrešek.
-
ἔλλειψις, εως, ἡ zaostajanje, nedostatek, pomanjkanje.
-
ἔλλεσχος 2 (λέσχη) po vsem svetu znan; o komer vsi govore.