Franja

ἕμεν(αι) gl. ἵημι.

ἔμετος, ὁ ion. bljuvanje, bruhanje.

ἐμέω [Et. iz ϝεμέω, lat. vomo iz wemo. – Obl. fut. ἐμοῦμαι, aor. ἤμεσα, ep. ἔμεσ(σ)α, pf. ἐμήμεκα] bljujem, izbljujem.

ἐμεωυτοῦ gl. ἐμαυτοῦ.

ἐμήμεκα gl. ἐμέω.

ἐμήσατο gl. μήδομαι.

ἐμῑ́ν dor. = ἐμοί.

ἔμμαθε gl. μανθάνω.

ἐμμανής 2 (ἐμ-μαίνομαι) besen, blazen.

ἐμμέλεια, ἡ (ἐμμελής) skladnost, soglasje, ubranost (v petju), ples, plesna pesem.

ἐμμεμαώς, υῖα, ός (μάομαι) ep. pt. pf. pass. vnet, ognjevit, hud, bojaželjen, hlasten.

ἔμμεν(αι) gl. εἶναι.

ἐμμετρία, ἡ somernost, skladnost.

ἔμμι = εἰμί.

ἐμμονή, ἡ (ἐμ-μένω) vztrajanje, prenašanje.

ἔμμονος 2 (ἐμ-μένω) stanoviten, vztrajen, neprestan.

ἔμμορα gl. μείρομαι.

ἐμός 3 [Et. lat. meus, slov. moj] pron. poss. 1. adi. moj, ὁ ἐμός (= οὑμός itd.), ojačuje se z gen. od αὐτός; ἀγγελίη ἐμή vest o meni, αἱ διαβολαί obrekovanje o meni; ἡ ἐμὴ δωρεά dar, ki si ga meni dal; τὰ ἐμὰ νουθετήματα meni dani nauki. 2. subst. ὁ ἐμός moj otrok, ἡ ἐμή moja hči (domovina), οἱ ἐμοί moji sorodniki, τὸ ἐμόν moje razmere, τὰ ἐμά moji načrti (zadeve, razmere). – adv. τό γε ἐμόν, τὸ δ' ἐμόν kar se mene tiče.

ἔμπα gl. ἔμπας.

ἐμπάζομαι med. [Et. k ἔμπαιος vešč. – ep. impf. ἐμπάζετο] maram za kaj, brigam se za, oziram se na koga τινός, τινά.