-
ἀκ-ᾰ́κητα, ὁ (ἄκακος) ep. osrečevalec, rešitelj, pomočnik.
-
ἄκ-ανθα, ἡ (ἀκίς) ion. ep. 1. trn, osat. 2. akacija. 3. hrbtenica.
-
ἄκ-υλος, ἡ ep. želod, žir.
-
ἀκαθαρσία, ἡ nečistost, grešnost NT.
-
ἀκαιρέομαι (ἄκαιρος) ne utegnem, nimam prilike NT.
-
ἀκαιρία, ἡ 1. neugoden (nepravi) čas, neugoden položaj. 2. nespodobnost, netaktnost, nespretnost.
-
ἀκᾰλα-ρρείτης, ου, ὁ ep. mirno tekoč.
-
ἀκάνθινος 3 iz akacije narejen; NT στέφανος trnjev venec.
-
Ἄκανθος, ἡ mesto v Halkidiki; preb. Ἀκάνθιοι, οἱ.
-
ἀκανθώδης 2 (ἄκανθα, εἶδος) ion. trnast, trnjev.
-
Ἀκαρνᾱνία, ἡ dežela v srednji Grški; preb. Ἀκαρνάν, ᾶνος, ὁ.
-
ἀκαρπία, ἡ (ἄκαρπος) nerodovitnost.
-
ἀκαταστασία, ἡ nemir, vstaja, zmeda, nered, upor NT.
-
ἄκατος, ὁ, ἡ ἀκάτ(ε)ιον, τό [Et. iz ἀκ n̥ -τος] 1. ladja brzoplovka, lahka ladja za pomorske roparje, čolniček. 2. jadro na malem jamboru.
-
ᾰ̓κᾰχίζω (ἄχομαι) [fut. ἀκαχήσω, aor. 1. ἀκάχησα, 2. ἤκαχον, pf. med. ἀκάχη-μαι, 3. pl. ἀκηχέδατ' (αι), ἀκάχηνται, plpf. ἀκαχήατο (ἀκαχείατο), pt. ἀκαχήμενος, ἀκηχέμενος] 1. act. žalim, žalostim. 2. med. žalostim se, žalujem, tugujem; pf. žalosten sem zaradi česa τινός, τινί ali pt.
-
ἀκαχμένος 3 [Et. iz ἀκακσμένος gl. ἀ-κίς] poostren, nabrušen, oster.
-
ἀκαχοίμην, ἀκάχοντο gl. ἀκαχίζω.
-
ἀκείομαι ep. = ἀκέομαι.
-
Ἀκελ-δαμάχ = njiva krvi.
-
ἀκέομαι, ep. ἀκείομαι d. m. (τὸ ἄκος) [imp. pr. ion. ἀκέο, fut. ἀκέσομαι, aor. ἠκεσάμην, ep. ἀκεσσάμην, aor. pass. ἠκέσθην] 1. a) zdravim, celim, lečim; b) pomagam, hodim na pomoč. 2. poravnam, popravljam ἁμαρτάδα, νῆας; gasim, potolažim δίψαν; lajšam, odvračam ἀπορίας, ἐπιφερόμενα.