-
ἀμ-πτάμενος gl. ἀνα-πέτομαι.
-
ἀμ-φᾰσίη, ἡ ep. onemenje ἐπέων; ἀμφασίη μιν λάβε umolknil, utihnil je.
-
ἅμα 1. [Et. iz sm̥ma, ἀ copul.; εἷς, podstava: sem] adv. vkup, skupno, obenem (lat. simul); οἱ ἅμα z njim skupaj; ἅμα τε καί in hkrati, in obenem tudi; καὶ ἅμα in hkrati, vrh tega; ἅμα μὲν – ἅμα δέ deloma – deloma, zdaj – zdaj; ne samo – ampak tudi; s pt.: med tem ko, za, ob: ἐμάχοντο ἅμα πορευόμενοι med potovanjem, med tem ko so hodili; ὀρύσσοντες ἅμα med kopanjem; ἅμα ταῦτ' εἰπών ko je to izgovoril; sploh izraža ἅμα istodobnost: ἅμα μῦθος ἔην, τετέλεστό τε ἔργον jedva je bila beseda izgovorjena, je bila stvar dovršena; ἅμα δὲ ταύτας τε ἐξευρεθῆναι λέγουσι ἀποικίσαι ob istem času, ko so bile te igre iznajdene; pri gen. abs. τῆς ἀγγελίας ἅμα ῥηθείσης προσεβοήθουν brž ko se je to sporočilo, so prihiteli na pomoč. 2. praep. z dat. zajedno s (z); hkrati, obenem z, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ s prvim svitom; ἅμα πνοιῇσι hitro kot veter; ἅμα τῷ σίτῳ ἀκμάζοντι ob času, ko zori žito.
-
ἁμα-δρυάς, άδος, ἡ (δρῦς) drevesna nimfa (ki z drevesom živi in ž njim tudi premine).
-
ἁμα-τροχάω (τρέχω) ep. [pt. ἁματροχόων] tečem obenem s kom.
-
Ἀμᾱζόνες, αἱ, ion. Ἀμαζονίδες mitičen junaški ženski narod ob Termodontu v Pontu.
-
ἀμᾰθία, ἡ (ἀμαθής) nevednost, neizvedenost, nespamet(no vedenje), nerodnost, neizobraženost, τινός v čem.
-
ἄμαθος, ἡ [Et. iz ἅμαθος, σάμαθος, nem. Sand iz predgerm. samadho, samdho; sor. gršk. ψάμμος, ἄμμος pesek] ep. pesek, peščina, prod, prah.
-
Ἀμαθοῦς, οῦντος, ἡ mesto na južni obali Cipra; preb. Ἀμαθούσιος, ὁ.
-
ἀμαθῡ́νω (ἄμαθος) ep. izpreminjam v prah, (raz)rušim, upepelim.
-
ἀμαλλο-δετήρ, ῆρος, ὁ (ἄμαλλα, δέω) ep. vezač (snopja).
-
ἀμᾰλός 3 (ἀμαλδύνω) ep. mehek, nežen, slab.
-
ἁμαξ-ῐτός in ep. ἀμαξιτός, ἡ (sc. ὁδός) [ἅμαξα, εἶμι] vozna cesta, kolovozna pot, tir.
-
ἁμαξεύω (ἅμαξα) ion. vozim; pass. vozijo po meni, vozen sem (kjer se lahko vozi).
-
ἁμαξιαῖος 3 (ἅμαξα) tako velik, da napolni cel voz λίθος, dovolj za tovorni voz, ogromen.
-
ἁμαξίς, ίδος, ἡ ion. voziček.
-
ἁμαξο-πηγός 2 (πήγνυμι) kolar.
-
ἆμαρ, τό = ἦμαρ.
-
ᾰ̓μᾰ́ρη, ἡ [Et. slov. jama, gršk. sor. še ἄμη lopata, ἐξ-αμᾶν izkopati] ep. jarek, vodovod.
-
ἁμαρτάνω [Et. najbrže sor. z μέρος, μερίς del-ež; ἀ priv. + hμαρτος nisem česa deležen, zgrešim. – Obl. fut. ἁμαρτήσομαι, aor. ἥμαρτον, pf. ἡμάρτηκα, pass. pf. ἡμάρτημαι, aor. ἡμαρτήθην, aor. ep. ἤμβροτον, NT ἡμάρτησα, fut. NT ἁμαρτήσω]. 1. zgrešim, ne dosežem τινός τι, ne zadenem τινός. 2. a) izgubim, ne dobim Βοιωτίας; b) zaidem, oddaljim se od; καιρίας πληγῆς ne ranim smrtno; γνώμῃ sodim napačno, χρησμοῦ razlagam napačno; c) zagrešim kaj, pozabim (δώρων pri daritvi, opuščam daritve), grešim, pregrešim se, εἴς τινα, περί τινα, motim se, varam se, ἀνθρώπινα grešim kot človek (ἔν τινι); τὸ ἀμαρτηθέν pomota, zmota, zgrešek.