-
ἁμαρτάς, άδος, ἡ, ion. ἁμάρτημα ατος, τό ἁμαρτία, ἡ pomota, napaka, pregrešek, greh περί τι.
-
ἁμαρτέω (ὁμαρτέω) spremljam.
-
ἁμαρτῇ adv. (ἅμα, ἀραρίσκω) zajedno, hkrati, obenem.
-
ἁμαρτήσειεν, -τήσαντες gl. ἁμαρτάνω.
-
ἁμαρτο-επής 2 (ἔπος) ep. neprimerno, nedostojno, domišljavo govoreč.
-
ἁμαρτωλός 2 (ἁμαρτάνω) grešen; subst. ὁ, ἡ grešnik NT; ἡ ἁμαρτωλή napaka, blodnja, zmota.
-
Ἄμᾱσις, ιος, ὁ egiptovski kralj.
-
ἁματροχιή, ἡ (τροχός) ep. trčenje voza z vozom, udar voza ob voz (Il. 23.422 je zabranil, da ni trčil voz ob voz).
-
ἀμαυρόω (ἀμαυρός) [aor. p. ἀμαυρώθη] zatemnim, omračim, oslabim.
-
ἀμαύρωμα, ατος, τό (po)mrak, (p)otemnitev, otemnenje.
-
ἀμαχανία = ἀμηχανία.
-
ἀμᾱ́χανος = ἀμήχανος.
-
ἀμάχητος 2 (μάχομαι) ἄ-μαχος 2 (μάχη) 1. act. a) kdor se še ni bojeval (ali še ni bil v boju), brez boja ὄλεθρος; ταύτην τὴν ἡμέραν ἄμαχον διήγαγον ta dan se niso bojevali; b) pren. miroljuben, neprepirljiv NT. 2. pass. nepremagljiv θεῶν βέλη, čemur se ni moči ustaviti Ἀφροδίτα, πρᾶγμα.
-
ἀμβ- dor. ep. poet. = ἀναβ- (ἀναβαίνω).
-
ἀμβλῡ́νω otopim, skrham, (o)slabim, oviram; pass. izgubim pogum, τῆς γνώμης τὸ μὴ κατὰ κράτος νικηθὲν … ἀμβλύνεσθαι izgubiti pogum, kolikor ga ni oslabila sovražnikova hrabrost.
-
ἀμβλύς 3 [Et. iz ἀμλ-υς gl. ἀμαλός, ἀμαλδύνω] top, skrhan, slab, topoglav, mlačen, malomaren; ἀμβλύτερος ne posebno marljiv, prizadeven; manj strog; ἀμβλύτερον ποιῶ τινά oslabim koga, ohladim njegovo prizadevnost (vnetost).
-
ἀμβλυώττω (σσω) sem brljav, kratkoviden, slaboumen.
-
ἀμβολή, ἡ poet. = ἀναβολή preludij, predigra, uvodna igra, začetek.
-
ἀμβροσία, ἡ, ep. ion. -ίη, ambrozija, jed in mazilo bogov, krma njih konj, (ker so tudi te smatrali za nesmrtne).
-
ἀμβρόσιος 3 in 2 ἄμβροτος 2 ep. poet. (ἀ priv. + βροτός) nesmrten, božji, božanstven; svet (νύξ), ambrozijski, vzvišen.