Franja

Zadetki iskanja

  • copta -ae, f (izpos. iz κόπτη) trd kolač, trda pogača iz stolčenih snovi, marcipan: Mart.
  • cōptātiō, gl. cooptātiō.
  • Coptē -ēs, f, gl. Coptos.
  • coptoplacenta -ae, f = copta -ae, f: Petr.
  • Coptos -ī, f (Κοπτός aliΚοπτώ) Kopt, mesto v gornjem Egiptu ob Nilu: Plin., Iuv., Amm., Vop. (tu se dobi acc. Copten). Od tod adj.

    1. Coptis -idis, f (Κοπτίς) kopška: arena Plin.

    2. Coptītēs -ae, m (Κοπτίτης) kopški: nomos (z glavnim mestom Koptom) Plin.

    3. Copticus 3 koptovski = egiptovski: adyta Ap.
  • cōpula -ae, f (iz *coapula; prim. apiō, apīscor)

    1. vrv, vrvica, konopec, povodec, jermen: copulas in manibus gestare Pl., tortae copulae Acc. ap. Non. (o ladijskih vrveh), copulā vinctum ante se Thyum agere N., copula detrahitur canibus O., pectora copulae sparteae triturā continuā exulcerati (muli) Ap.; occ. vezilo = kopika: (naves) copulis continebantur C.

    2. pren.
    a) vez, spona: non video, quomodo ista tam diversa in eandem copulam coniciantur Sen. ph. kako se … zmeče(jo) v en kup.
    b) vez = zveza besed: Nigidius ap. Gell., ita res … aliqua societate cum prioribus ac sequentibus se copulāque tenebunt Q.
    c) spona, vez, ki veže moralno: ut esset (Atticus) talium virorum copula N., quos inrupta tenet copula H., copulae nuptiales Ap.; copula = zakonska vez, zakon: Cod. Th., Cod. I.; met. žena, soproga, soprog: Cass.
  • cōpulābilis -e (cōpulāre) zvezljiv: pedes Aug.
  • cōpulātiō -ōnis, f (cōpulāre)

    1. vezanje, spajanje, zveza, spoj: rerum Ci., copulationes et adhaesiones atomorum inter se Ci.

    2. pren.
    a) ret. zveza zlogov in besed: quod facit syllabarum, idem verborum quoque inter se copulatio Q., inoffensa c. vocum, ordo rerum et c. Q.
    b) (o bitjih) zveza: primi congressus et copulationes Ci. prva zbliževanja in združevanja; poseb. zakonska zveza: generis Cod. Th.
  • cōpulātīvus 3 (cōpulāre) vezanju (zvezi) namenjen, vezen: Aug., Char., Cod. I.
  • cōpulātor -ōris, m (cōpulāre) vezalec, združevalec: filius parentibus est c. Iul. Val., c. coniugum Aug. poročevalec.
  • cōpulātrīx -īcis, f (cōpulātor) vezalka, združevalka: Aug.
  • cōpulātus 3, adv. -ē, gl. cōpulō.
  • cōpulātus -ū, m (cōpulāre) zveza, spoj: Arn.
  • cōpulō -āre -āvī -ātum (cōpula)

    1. (z)vezati, zvezovati: eadem catena et custodiam et militem copulat Sen. ph.; s cum: c. alicui cum aliquo caput et corpus Pl., hominem cum belua c. Ci.; pren.: omnes cum fortuna copulati sumus Sen. ph.; z ad: caput animalis ad pedem P. Veg. privezati; v pass. z dat.: altera ratis huic copulata est L.

    2. pren. (z)vezati, zvezovati, spojiti (spajati), strniti (strinjati), združiti (združevati), zediniti (zedinjati): cave siris (= siveris) cum filia mea copulari Pl. da se snide, copulati in ius pervenimus Ci. združeni, hkrati, ille sic se cum inimico meo copularat, ut … Ci., ita quodam uno vinculo copulavit eos (milites) L., secundae adversaeque res tuae copulavere nos tecum Cu., Sullam copulatum sibi quaestorem habere Vell., oratores, quos eorundem hominum aures … velut coniungere et copulare potuerunt T., copulati matrimonio Icti.; z dvojnim acc.: alicuius filiam alicui c. coniugem (kot soprogo) Amm.; s stvarnimi in abstr. obj.: vitem arbusto (dat.) Ca., res a natura copulatas errore divellere Ci., haec (ta mnenja) inter se iungi copularique possunt Ci., honestatem cum voluptate c. Ci., mens, quae … cum praesentibus futura copulet Ci., non auro (dat.) res aurum copulat una Lucr., est etiam, quasi ut anellis hamisque plicata inter se quaedam possint coplata (gl. opombo) teneri Lucr., c. concordiam L., utrimque Armeniae maiori Sophene copulatur Plin., interdum insulae iunctae copulataeque et continenti similes sunt Plin. iun.; ret.
    a) (z)vezati besede v stavek: verba Q.
    b) sestavje tesno (z)vezati, stakniti (stikati): constructio verborum tum coniunctionibus copuletur tum dissolutionibus relaxetur Ci.
    c) dve besedi v eno skrčiti (skrčevati): libenter etiam copulando verba iungebant, ut „sodes“ pro „si audes“, „sis“ pro „si vis“ Ci. — Od tod adj. pt. pf. cōpulātus 3 tesno zvezan, spojen, združen: equester ordo, qui tum cum senatu copulatus fuit Ci., quaedam sunt in rebus simplicia, quaedam copulata Ci., haec … cogitatione (v teoriji) inter se differunt, re (dejansko, v resnici) quidem copulata sunt Ci., nihil est amabilius nec copulatius quam morum similitudo Ci. ni je … tesnejše vezi; ret. verba copulata sestavljenke, zloženke: Ci. Kot subst. cōpulātum -ī, n zvezan izrek: Gell. Adv. cōpulātē zvezano: Gell., Macr.

    Opomba: Sinkop. obl. cōplāta (= cōpulāta): Lucr.
  • cōpulor -ārī (dep. soobl. = cōpulō -āre) zvez(ov)ati, združiti (združevati): copulantur dexteras Pl. podajajo mi desnice (roke).
  • cōpulum -ī, n = cōpula -ae: M. poet.
  • coqua -ae, f (coquus) kuharica: Pl.
  • coquibilis -e, gl. cocibilis.
  • coquīna -ae, f, gl. coquīnus.
  • coquīnāris -e (coquīna) kuhinjski: culter Varr. fr.