Franja

Zadetki iskanja

  • corporālis -e (corpus)

    1. telesen: Sen. ph., Dig.; kot subst. corporāle -is, n telesno, telesnina: Lact.; pl. corporālia -ium, n telesne stvari, telesnine: Sen. ph.; occ. (gram.) snoven, stvaren, konkreten (naspr. incorporalis pojmoven, abstrakten): Prisc.

    2. telesen = ki temelji v telesnem bistvu, snoven, mesén: vitia Sen. ph., voluptates (naspr. voluptates animi) Sen. ph., bona Gell. — Od tod adv. corporāliter telesno: Petr., Tert.
  • corporālitās -ātis, f (corporālis) telesnost: Eccl.
  • corporāscō -ere (corpus) utelesiti se, meso posta(ja)ti: Eccl.
  • corporātiō -ōnis, f (corporāre) telesnost: Eccl., M.
  • corporātīvus 3 (corporāre) telotvoren, redilen, krepilen: Cael.
  • corporātūra -ae, f (corporāre) telesna sestava, telesnost, stas, postava: Col., Vitr.
  • corporeus 3 (corpus)

    1.
    a) telesen, ki ima telo: M., natura, vox Lucr., corporeum autem et aspectabile … omne necesse est esse, quod natum est Ci.
    b) mesén, mêsen, iz mesa: humerus (Pelopis) O. naravno, dapes O. mesne jedi, cornua Plin.

    2. (telesen = na telesu, v telesu (se nahajajoč): ille corporeus vitalis et salutaris (ignis) Ci., rerum corporearum aestimatio Ci. telesnih dobrin.
  • corporō -āre -āvī -ātum (corpus)

    1. v telo spremeniti (spreminjati), telo da(ja)ti komu, čemu, utelesiti, v pass. (med.) utelesiti se, telo (meso) posta(ja)ti: ipsum animal ex albo liquore ovi corporatur Plin., semen tempore ipso animatur corporaturque Plin., quod fetus animantium colore et humore corporentur atque animentur ad vitam Lact., (pictura) priusquam coloribus coloratur, umbra fingitur Non. preden se z barvami izdela; pt. pf. corporātus 3 utelešen, umesen: mundus c. Ci., Christus corporatus et veste carnis indutus Lact.

    2. iz koga samo telo (brez duše) narediti = usmrtiti koga, življenje vzeti komu: Enn. fr., Acc. fr.
  • corporōsus 3 (corpus) telesnat, životen: Cael.
  • corpulentia -ae, f (corpulentus)

    1. životnost: Plin.

    2.
    a) telesnost: Tert.
    b) telesna sestava, život: siccior Aug.
  • corpulentō -āre (corpulentus) v trdno telo spremeniti, trdno telo narediti iz česa; le v pass.: Boet.
  • corpulentus 3 (corpus)

    1. telesnat, životen, debel in tolst; (o ljudeh): Pl., Q., Gell., Hier.; (o živini): Col.

    2. telesen: Tert.
  • corpus -oris, n

    1. telo, trup(lo), život: vita corpore et spiritu continetur Ci., animus vinclis corporis liberatus Ci., dolorem corporis pati, corporis voluptates et dolores, sicam in consulis corpore defigere Ci., nostra omnis vis in animo et corpore sita est S., mortale c. H., nisi … fugerit … aquosus albo corpore languor H. (toda: albo corpore Pl. bele polti), corpore quaestum facere Pl. od telesa živeti, corpus vulgare L. svoje telo ponujati (prodajati), ex vulgato corpore genitus L. sin vlačuge, meretrix corpus iunctura Quiriti Q.; (o živalih): c. tauri V., ovis lanā corpus (grški acc.) amicta suā O., ibi ponunt sua corpora phocae O.; (o stvareh) telo, snov, tvarina: atomi sunt individua corpora Ci. telesca, quot haberet corpora pulvis O. kolikor zrnc, genitalia corpora O. prvine, corpus aquae Lucr., Neptuni Lucr. morska voda, c. materiaï Lucr. = tvarina, c. piceae Plin.

    2. occ.
    a) meso na telesu: ossa subiecta corpori Ci., corpus amittere Ci. ep., Lucr. (s)hujšati, težo izgubiti (izgubljati), corpus subducere O. telo (z)medliti, abiit corpus colorque O. ob meso in barvo sem, vertere in corporis usum O. v meso, corpus facere Cels. (o)debeleti, quo cibo fecisti tantum corporis? Ph. si se tako zredil; sinekdoha moda (neutr. pl.): dedit hic pro corpore nummos H. (namreč zato, da mu ne bi izrezali mod), damnum amissi corporis Ph. izguba mod. — Od tod α) les pod drevesno skorjo: nec andrachle offenditur, si non simul incidatur et corpus Plin., tilia et vitis corticem mittunt, sed non vitalem nec proximum corpori Plin. β) pren. (ret.) odevalo, odeja: inducti super corporis speciem Q.; pa tudi jedrnatost v izražanju, jedro, bistvo, stvarno: ut expatientur … et quasi in corpus eant Q., c. eloquentiae Q., orationis Petr.
    b) truplo, mrlič, mrtvec: tumulus, qui corpus eius contexerat Ci., corpus ad sepulturam dare Ci., vita erepta est superiore iudicio, nunc, ne corpus eiciatur, laboramus Ci., per eorum (sc. occisorum) corpora reliquos audacissime transire conantes multitudine telorum reppulerunt C., iacentibus ibi paucis armis corporibusque hostium L., silvisque agrisque viisque corpora foeda iacent O., locus vacans corporum Sid.; od tod pesn. corpora = tenje, sence ali duše umrlih: ipse (Charon) … ferrugineā subvectat corpora cymbā V., defunctaque corpora vitā magnanimûm heroum V.
    c) trup, čok: caput abscidit, reliquum corpus abiecit in mare Ci., caput est a corpore longe O.

    3. met. telo = oseba, bitje, posameznik: vix homines odium suum a corpore eius impuro represserunt Ci. od njegove nečedne osebe, corpus aberat liberatoris Ci., unum vile atque infame corpus L., qui liberum corpus in servitium addixere L. svobodno žensko, svobodnjakinjo, c. captivum S., corpora amantum, volantum, ferarum Lucr., delecta virûm sortiti corpora furtim includunt V., placida carpebant fessa soporem corpora per terras V., tum pendere poenas Cecropidae iussi … septena quotannis corpora natorum V., ultor vestrae, fidissima corpora, mortis O., corpus suum (= se) dedere Cu., pro tribus corporibus triginta milia talentûm auri accipias Cu., rapta sororum corpora prosternunt ferro Sil., de grege servorum magna aut pulcherrima quaeque corpora Iuv., corpora coniugum aut liberorum servitio tradebant T.

    4. pren.
    a) vsaka členovita celota, skupnost, „telo“: reliquum corpus navium … coriis integebatur C. ostali del ladij, corpora magnarum navium Cu. trebušine, ogrodje, rebra; c. universitatis Ci. ali rerum naturae c. Vell. vesoljni svet, vesoljnost, totum c. rei publicae Ci. celi sestav = c. civitatis L., regni Cu., imperii T., Fl.; totum corpus (po drugih opus) coronā cingere C. vse obkoljene zgradbe, Sicilia dirempta velut a corpore maiore Iust.; tudi o spisih = delo, vse delo, zbirka, zbornik, korpus: usque ad reditum nostrum videtur mihi modicum quoddam corpus confici posse Ci. ep., utros eius habueris libros (duo enim sunt corpora) an utrosque nescio Ci. ep., c. architecturae Vitr., c. omnis iuris Romani L. zbirka, zbornik, tako tudi c. iuris Cod. I. (naslov rimskega zakonika); hos nisi retrahis in corpus Plin. iun. (o pesmih); naposled skupnost stvari sploh, skupna masa, (skupna) vsota: c. rationum, patrimonii, corpora omnia maternae hereditatis Dig.
    b) (o ljudeh) (urejena) celota, skupina, skupščina, skupnost, zbor, združenje: nunc in corpus unum confusi omnes L. (o raznih prebivalcih enega mesta), coalescere in populi unius corpus L., commixti corpore tantum subsident Teucri V. le pomešani s celoto latinskega ljudstva, toto certatum est corpore regni V. z vesoljno (vso) močjo, c. militum Cu. vojska, centum pagi iis habitantur magnoque corpore (= magno numero hominum suae civitatis et magno agro, quem possident) efficitur, ut se Suevorum caput credant T., fiunt de uno populo duo corpora Iust. dve državi; occ. stan, kasta, zadruga rokodelcev, bratovščina, ceh: regem sui corporis creari voluerunt L., late fusum id corpus T. stan, c. fabrorum et naviculariorum Dig.
  • corpusculum -ī, n (demin. corpus)

    1. telesce: Sen. ph., quantula sint hominum corpuscula Iuv.; (o otroku v materinem telesu): Cels., Sen. ph.; ljubkovalno: c. melliculum Pl.; šalj. trebušček debelega človeka: corpusculum facere Sen. ph. trebušček nabaviti si, cuperem sine querela corpusculi tui pervenire in Bithyniam potuisse Traian. in Plin. iun. ep.; corpuscula = atomi: Lucr., esse corpuscula quaedam Ci., in individuis corpusculis Ci.

    2. pren. iz raznih spisov sestavljeno književno delce: velut florum corpusculum feci Iust. nekak cvetnik.
  • corrādō (conrādō) -ere -rāsī -rāsum napraskati, nagrabiti (nagrabljati), zgrniti (zgrinjati): corpora ali semina ex aëre Lucr. (o vetru); pren.: c. trecentos Philippos Pl. 300 Filipovih zlatnikov, omnia, ancillas, servos Ter. pobrati za prodajo, si ea summa corradi possit Icti.; z abstraktnim obj.: multa argumenta conradere Lucr. skupaj spraviti.
  • corratiōnālitās -ātis, f = analogia: Aug.
  • corrēctiō -ōnis, f (corrigere)

    1. poprava, popravek, izboljšava, izboljš(ev)anje, poboljš(ev)anje: correctione quadam adhibitā Ci. z nekakšnim popravkom, c. veteris Academiae, c. philosophiae veteris et emendatio Ci., vitiorum Ci., morum Suet.; occ. (po)svaritev, (po)svarilo, opomin, poduk: delicto dolere, correctione gaudere Ci.

    2. govorna podoba (= ἐπανόρϑωσις) poprava, popravek prej povedanega s primernejšimi, krepkejšimi besedami ali s čim tehtnejšim: Corn., Ci. (De orat. III, 53, 203), Q.
  • corrēctor -ōris, m (corrigere)

    1. popravljavec, izboljševalec, poboljševalec; abs.: Illud quod cecidit forte, id arte ut corrigas (poravnaš). Corrector! Ter. poravnalec! corrector Bestius H.; z objektnim gen.: c. atque emendator nostrae civitatis Ci., usus, qui unus est legum corrector L., asperitatis et invidiae c. et irae H. preustvarjalec, disciplinae castrorum c. emendatorque Plin. iun., disciplinae militaris et morum … c. Eutr., c. pravitatis humanae Lact.; occ. svaritelj, opominjalec, v grajalnem pomenu = oster prerešetovalec, (nadležen) opominjač: hic c. Ci., de ipso emendatore et correctore nostro quaedam dicenda sunt Ci., c. peccantium, correctorem asperrime pati Sen. ph.

    2. v cesarstvu deželni oblastnik, deželni (po)glavar v manjših provincah, ki je moral paziti na red in nadzorovati cesarska poslopja, korektor: Amm., c. Lucaniae Eutr., correctores et praesides provinciarum Dig.
  • corrēctūra -ae, f (corrēctor 2.) deželno oblastništvo, deželno (po)glavarstvo, korektorstvo: Aur.
  • corrēctus 3, gl. corrigō.