-
devóten (-tna -o) adj. knjiž. (klečeplazen, hlapčevski) servile
-
devótno adv. servilmente
-
devótnost (-i) f (klečeplaznost, hlapčevstvo) servilità, servilismo
-
devtêrij (-a) m kem. deuterio (D)
-
devterón (-a) m fiz. deuterone, deutone
-
dezagregácija (-e) f knjiž. (razkroj, razpad, razdružitev) disaggregazione
-
dezaktivírati (-am) imperf., perf. disattivare (un ordigno)
-
dezalienácija (-e) f (razodtujevanje) cessazione, eliminazione dello straniamento, dell'alienazione
-
dezangažírati (-am)
A) perf., imperf. disimpegnare
B) dezangažírati se (-am se) perf., imperf. refl. disimpegnarsi
-
dezatomizácija (-e) f voj. denuclearizzazione
-
dezavuírati (-am) perf., imperf. knjiž. negare, confutare, contraddire, ritrattare; rinnegare; non riconoscere, disconoscere:
dezavuirati trditve confutare certe affermazioni
nova vlada je dezavuirala prejšnjo politiko il nuovo governo ha rinnegato la politica precedente
-
dezertácija (-e) f voj. diserzione
-
dezertêr (-ja) m
1. voj. disertore
2. pren. disertore, traditore, transfuga
-
dezertêrski (-a -o) adj. di, del, da disertore
-
dezertêrstvo (-a) n voj. diserzione
-
dezertíranje (-a) n voj. diserzione, il disertare
-
dezertírati (-am) perf., imperf. voj. disertare (tudi ekst.)
-
deziluzíja (-e) f (razočaranje) disillusione, delusione
-
deziluzionírati (-am) perf., imperf. knjiž. (razočarati) disilludere, deludere
-
deziluzioníst (-a) m knjiž. disilluso