-
ἀκρο-θῑ́νιον, τό (θῑ́ς) nav. pl. 1. vrh kupa, zvršek (na kupu pridelkov), prvi sad (plen, ki se je daroval bogovom), daritev prvin. 2. častno darilo, bojni plen NT.
-
Ἀκρό-θῳον, τό mesto na Halkidiki.
-
ἀκρο-κελαινιόων (κελαινός) ep. na površju temen, temnih valov.
-
ἀκρό-κομος 2 (κόμη) ep. na temenu lasat, s čopom na glavi.
-
Ἀκρο-κόρινθος, ὁ grad v Korintu.
-
ἀκρο-μᾰνής 2 (μαίνομαι) ion. hudo besneč, besen, razkačen.
-
ἀκρο-ποδητί (πούς) adv. po prstih.
-
ἀκρό-πολις, εως, ἡ gorenje mesto, grad (zlasti v Atenah).
-
ἀκρο-πόλος 2 (πέλω) ep. visok, v zrak štrleč.
-
ἀκρο-πόρος 2 (πείρω) skozi prebadajoč, ostrošiljast, rtast.
-
ἀκρο-σφαλής 2 (σφάλλω) viseč, omahljiv; πρὸς ὑγίειαν slabega zdravja.
-
ἀκρο-τελεύτιον, τό (τελευτή) konec, zadnje besede μαντείου, konec stiha (verza).
-
ἀκρο-φῡ́σιον, τό (φῦσα) cev meha (pihalnika).
-
ἀκρόᾱμα, ατος, τό (ἀκροάομαι) to, kar se sliši, predavanje, petje.
-
ἀκροαματικός 3 akroamatičen, ki se le posluša; διδασκαλίαι pouk, kjer se samo posluša, usten pouk.
-
ἀκροάομαι d. m. [Et. iz ἀκρ-ουσάομαι; ἄκρος + οὖς, iz οὐσος. – Obl. fut. ἀκροάσομαι, aor. ἠκροασάμην]. 1. poslušam (pazljivo), pazim (τινός); τινός τι slišim od koga kaj. 2. poslušen sem, ubogam, pokoren sem τινός.
-
ἀκρόᾱσις, εως, ἡ 1. poslušanje, pazljivost, pokorščina. 2. govor, predavanje.
-
ἀκροᾱτήριον, τό poslušalnica, sodna dvorana NT.
-
ἀκροᾱτής, οῦ, ὁ (ἀκροάομαι) poslušalec, bralec, poznavalec NT.
-
ἀκροβολίζομαι d. m. (βάλλω) [aor. ἠκροβολισάμην] mečem (streljam) iz daljave, postreljavam (τινί, πρός τινα); ἔπεσι prepiram se, pričkam se.