Franja

Zadetki iskanja

  • aggemō (adgemō) -ere vzdihniti (vzdihovati), tarnati zaradi česa, s kom: aggemit Alcides O.; z dat.: agg. loquenti Stat.; pren.: aggemit nostris malis carina O.
  • aggenerō (adgenerō) -āre k čemu (še) roditi; z dat.: Tert.
  • aggeniculātiō (adgeniculātiō) -ōnis f (aggeniculārī, adgeniculārī) upogibanje kolen pred kom, klecanje: Hier.
  • aggeniculor (adgeniculor) -ārī pred kom kolena upogibati, klecati: alicui Tert.
  • agger -eris m (aggerere) „vse, kar se nanosi za utrdbo“

    1. gradivo za nasip (zemlja, ruševine, kamenje, drevje, pesek): aggerem petere Ci. iti po..., comportare aggerem C., cratibus atque aggere paludem explere ali aggere et cratibus fossas explere C. ali fossas aggere complere V., cavernas aggere implere Cu., trabes multo aggere vestire C., rates terra et aggere integere C.; pesn.: tecta aggere moliri V. graditi in z zemljo utrditi, tepidoque onerabant (ossa) aggere terrae V.

    2. met. zemeljski namet, nasip, okop: terreus Varr., terreno ex aggere bustum V., agrestis T. zemeljski nasip kot poljska ograja; taborski nasip: sedes castrorum in morem... aggere cingit V.; oblegovalni nasip: aggerem struere T. ali exstruere, instruere C. ali iacere C., S. ali erigere Lucan. napraviti, nasuti, aggerem ad urbem promovere (za napad) L., aggeribus ignes inicere L. zažgati (ti nasipi so bili namreč deloma iz protja in vejevja); pren.: esset... agger Italiae oppugnandae Graecia Ci.

    3.
    a) rimski mestni okop: aggere et fossis et muro circumdat urbem (Servius) L. (ta okop je bil na vzhodu mesta od Kolinskih do Eskvilinskih vrat) = agger Tarquinii Superbi Plin. (ker ga je ta kralj povišal) = agger maximus Ci. (bil je namreč 7 stadijev dolg, 50 čevljev širok in nad 60 čevljev visok). To staro utrdbo je Mecenat deloma spremenil v sprehajališče, kjer so se radi mudili glumači, vedeževalci idr. kratkočasniki; na njegovem spodnjem delu proti mestu so prebivali mnogi reveži: Q. Iuv., Suet., nunc licet aggere in aprico spatiari H.; od tod pesn. sploh mestni okop: proelia miscent aggeribus moerorum V., quem pulsi pristina Turni aggere moerorum sublimem gloria tollit V., cocto aggere opus Pr. zidovje iz žgane opeke.
    b) obmejna utrdba, deželna obramba: latus unum Angrivarii lato aggere extulerant T.
    c) pristaniški, obrežni nasip: Vitr., aggerem iaciebat a litore C., incohatus a Druso agger Rheno coërcendo T., aggeribus ruptis exit amnis V.; pesn. ježa, breg sploh: gramineus ripae agger V., herbosus agg. O., flumineus agg. Sil.
    č) nasuto cestno površje, nasuta cesta: viae deprensus in aggere serpens V. na cestišču, aggerem viae III cohortes obtinuere T.; aggeres umido paludum imponere T. nasute ceste v močvirju, solidus agg. Stat.

    4. pesn. vzpetina, višina, kup: aggeres Alpini V. alpski vrhovi, tumulique ex aggere fatur V. iz gomile, comprenditur ignibus agger O. grmada, agg. busti Val. Fl., aggeres nivei V. kupi snega, agger armorum T., in mediis exsangui rege reperto aggeribus Val. Fl., cadaverum, caesorum aggeres Amm.; tudi = vzdigajoče se morsko valovje: consurgit ingens pontus in vastum aggerem Sen. tr., nec rursus ab alto aggere deiecit pelagi, sed pertulit unda Lucan., consurgens agger aquarum Sil.

    Opomba: Star. obl. arger, v rokopisih tudi adger, pri Luc. acc. āgerem, abl. āgere.
  • aggerātim, adv. (aggerāre) kupoma: Ap.
  • aggerātiō -ōnis, f (aggerāre) nasipavanje, le konkr. nasip, jez: Vitr., Iust.
  • aggerō -āre -āvī -ātum (agger)

    1. nasuti, nasipa(va)ti: haec genera (laterum) faciliter aggerantur Vitr. se dajo lahko položiti druga na drugo, exhauriendas esse regiones, ut illud spatium aggeraretur Cu., trames... inter paludes... aggeratus T.; agr. zemljo obsipa(va)ti okrog dreves in rastlin: stercoratam terram circa agg. Col.

    2. pren. (na)kopičiti, (na)grmaditi, nagomiliti: cadavera, praemia pugnae V., ossa T.; pesn. pren. pomnožiti (pomnoževati): iras V., promissum dictis Stat., Libyas clades et prima incendia belli Sil. pretiravati; agr. obsipa(va)ti: arbores Col.; potem sploh posuti, porasti: convalles lacunosae cavaeque, nimium spinetis aggeratae Ap.
  • aggerō (adgerō) -ere -gessī -gestum

    1. prinesti (prinašati), privleči, dobaviti (dobavljati): aquam Pl., pisciculos Varr., luta et limum Ci. ap. Non., terram Sen. ph., humum ex montibus Cu., caespitem T.; z ad: ipsi aggerunt ad nos (bona) Pl.; z dat.: ingens aggeritur tumulo (za gomilo) tellus V., aggesta fluminibus terra Plin. naplavljena; subst. pt. pf. aggestum -ī, n zemeljski nasip: Amm.

    2. pren.
    a) (s trudom) nalagati, kopičiti kaj na kaj: quadrantes aggerere patrimonio Ph., opes opibus Sen. ph.
    b) pretiravaje omeniti, povedati, praviti, obsipavati koga s čim: amici... intendere vera, adgerere falsa T. adg. probra T., multa adgerebantur etiam insontibus periculosa T.
  • aggestiō -ōnis, f (aggerere) prinašanje, kopičenje, le konkr. naplavina: M.
  • aggestus (adgestus) -ūs, m (aggerere, adgerere)

    1. prinašanje, dobava: copiarum T. dovoz živil, pabuli, materiae, lignorum adgestūs T., via solidata aggestu arenae Aur. z nasipavanjem.

    2. met. nasip, jez: magno aggestu suspensa vestibula Sen. ph., agg. cineris Vulg.; occ. gomila: Ps.-Q.
  • agglomerō (adglomerō) -āre -āvī -ātum „na klobko primotati“, od tod pesn. pren. tesno strniti, skleniti (sklepati), pridružiti (pridruževati): latera Val. Fl., arma Sil., addunt se socios... et lateri adglomerant nostro V. se strnejo ob naši strani, densi cuneis se quisque coactis adglomerant V., agglomerat tenebras Val. Fl. kopiči temo, adglomerare fretum Val. Fl.
  • agglūtinō (adglūtinō) -āre -āvī -ātum

    1. prilepiti, privariti (privarjati): tu... hoc proemium agglutinabis Ci. ep., agg. aurum Plin.; z dat.: (regulis) sunt anuli agglutinati Vitr., ovi album... fronti agg. Cels.; z in in abl.: agg. aliquid in genibus Cels.

    2. pren. prije(ma)ti se koga, obesiti (obešati) se na koga: meretrices extemplo se applicant, adglutinant Pl., mihi ad malum malae res plurimae se adglutinant Pl.
  • aggravātiō -ōnis, f (aggravāre) obtežitev, nadlegovanje, pritiskanje: ventris Arn.; pren.: manus tuae Aug., animae Aug.
  • aggravēscō (adgravēscō) -ere

    1. težji, bolj obremenjen postajati: Pac. ap Non. (o ženski nosečnici).

    2. pren. na slabše se obračati: metuo, ne Philumenae magis morbus adgravescat Ter.
  • aggravō (adgravō) -āre -āvī -ātum (ad in gravis)

    1. težje napraviti (delati), oteževati (naspr. elevare): aggravatur pondus illā Plin.

    2. pren. večjo moč da(ja)ti čemu: ruinam suam illo pondere Plin., ictūs Plin.
    b) (po)slabšati, poveč(ev)ati: curam curā aggravant Ph., agg. dolorem, sortem alicuius Cu., vulnera Plin., aggravata valetudo Suet., agg. inopiam sociorum L., quo (bello) si aggravatae res essent L., adeo sine ulla ope hostis, quae aggravaret (ki bi bila položaj poslabšala), cum ipsā difficultate rerum pugnandum erat L.; z besedo poveč(ev)ati (naspr. elevare): aggravantibus summam invidiae eius (aeris alieni) tribunis plebei L., amaritudo verborum quasi aggravatura res Sen. rh.
    c) težiti, nadlegovati, prevze(ma)ti: morbo quartanae aggravante (sc. eum) Suet., odor... aggravans capita Plin. prevzemajoč glavo.
    č) moralno obteževati koga, delati mu težave: quae (argumenta) per se nihil reum aggravare videntur Q.
  • aggrediō -ere, act. soobl. = aggredior, iti proti komu, pristopiti (pristopati) h komu ali čemu, od tod

    1. skušati si pridobiti koga za svoje namene: hoc restiterat, ut a te fictis aggrederer donis Ci. ap. Prisc.

    2. lotiti (lotevati) se česa, zače(nja)ti: facillimis quibusque (sc. bellis) aggressis Iust.
  • aggredior (adgredior) -gredī -gressus sum (ad in gradī)

    1. priti, iti, prihajati, pristopiti (pristopati) h komu ali čemu, bližati se, približ(ev)ati se komu ali čemu, abs.: contra adgredibor (gl. opombo) Pl.; z acc.: adgredior hominem Pl.; z ad: quin ad hunc adgredimur? Pl.; s krajevnimi adv.: non enim repelletur inde, quo aggredi cupiet Ci., qua aggressi erant (Galli) Ci., oras omnes, qua mare aggreditur Plin.

    2. occ.
    a) s posebnim namenom (pri)bližati se komu, lotiti (lotevati) se ga = nagovoriti in zaprositi ga, obrniti (obračati) se na koga, skušati si ga pridobiti za svoje namene: Ter., quin ego hunc adgredior de illa? Pl., Locustam ego Romae aggrediar atque, ut opinor, commovebo Ci. ep., legatos alium ab alio divorsos adgreditur S., adgr. crudelitatem principis T., modestiam alicuius T. izkušati; adgr. Heraclium artificio Ci., talibus adgreditur Venerem Saturnia dictis V., aliquem adgr. arte (z zvijačo) L., aliquem pecuniā S., skušati podkupiti koga, animos largitione T.
    b) sovražno lotiti (lotevati) se koga, napasti (napadati) ga; abs.: simul a mari, simul a terra L.; z obj.: bene comitatum Ci., eos impeditos et inopinantes C., navem pluribus navibus C., aliquem ferro N., O., murum, castella et oppida S., milites palantes inermes S., Hannibalem L., aliquem proelio Suet.; pren. sodno lotiti (lotevati) se koga, koga sodno napasti (napadati), prije(ma)ti, preganjati: ut sic absentem aggrederentur N., aliquem vi et legibus agg. Suet.

    3. pren. lotiti (lotevati) se česa, poprije(ma)ti se česa, začenjati, poskusiti (poskušati) kaj: dolum Pl., ancipitem causam, officia Ci., aliam rem, maiora et aspera S., maiora viribus V., honores V. prevze(ma)ti, facinus L., nefas O., opus L., T.; pogosto z ad: ad opus L., ad ius causamque, ad crimen Ci. prihajati k..., ad spem oratoris Q., ad rem publ. Vell. stopiti v javno življenje, ad cetera Ap. nadaljevati (v govoru); z ad in gerundivom: adgredior ad dicendum Ci., adg. ad iniuriam faciendam Ci. misliti na to, da bi storil krivico; z inf.: de quibus dicere adgrediar, si... Ci., Iugurtham beneficiis vincere adgressus est S., oppidum altissimis moenibus oppugnare aggressus C., mollire impetum adgrediuntur L., (Titanes) adgressi Iovem detrudere regnis V., materiam caedere aggressus Cu.; abs.: aliā adgrediemur viā Ter., in omnibus negotiis, priusquam adgrediare, adhibenda est praeparatio diligens Ci.

    Opomba: St.lat. obl.: aggrētus, adgrētus ali adgrettus = adgressus: Enn. ap. P. F.; fut. I. adgredībor: Pl.; inf. pr. adgredīrī, adgredīrier: Pl., pr. ind. adgredīmur: Pl.
  • aggregātiō (adgregātiō) -ōnis, f (ag-, adgregāre)

    1. pridruževanje, prištevanje: Boet.

    2. nakopičevanje: Th. Prisc.
  • aggregō (adgregō) -āre -āvī -ātum (ad in grex) čredi, jati pridružiti, od tod

    1. sploh pridružiti (pridruževati), skleniti (sklepati) s kom ali s čim; abs.: quibuscumque signis occurrerat, se aggregabat C.; z dat.: se Romanis L., ambiguos militum animos partibus T.; med.: adgregari Vespasiani partibus T. pristopiti, desciscentibus Suet. z ad: adgregare filium ad patris interitum Ci., suam voluntatem ad summi viri dignitatem Ci. ep. s svojim srcem se nagibati k..., se ad amicitiam eorum C. pridružiti se njihovim prijateljem; z in in acc.: te semper in nostrum numerum adgregare soleo Ci.; s krajevnimi adv.: eodem ceteros undique conlectos naufragos Ci.

    2. nakopičiti (nakopičevati): pecunias, thesauri acervos Ambr.