Franja

Zadetki iskanja

  • cōnfricāmentum -ī, n (cōnfricāre) otiralo, otirača: Cael.
  • cōnfricātiō -ōnis, f (cōnfricāre) močno drgnjenje, otiranje: Aug.; pren.: confricationes hominum Aug. prepiri, spori.
  • cōnfricō -āre (-fricuī) -fricātum otreti, vtreti, natreti (natirati), (z)drgniti: Plin., Suet., genua Pl. proseč kolena objemati, caput atque os suum unguento Ci., os sale trito Col., oculum P. Veg. odrgniti si.

    Opomba: Vulg. pt. pf. cōnfrictus: Enn.
  • cōnfrictiō -ōnis, f, napačna pisava nam. cōnflīctiō: dentium Cael.
  • cōnfrīgō -ere -frīxī -frīxum dodobra spražiti: Arn., Aug.
  • cōnfringō -ere -frēgī -frāctum (cum in frangere)

    1. zlomiti, (po)lomiti, razbi(ja)ti, (z)drobiti: Cels., Suet., Dig., fores pulsando pedibus Pl., fores caedendo L., hirneam Ca., alicui caput Nov. fr., digitos, quos confregit Ci., c. enses ensibus Lucan., turres valli impetu Lucan., sceptra manu Sen. tr., ossa confracta Plin., iuga montium confracta in humeros Plin. ramasto usločena; abs.: in confracto Plin. v zapognjenem; pren.: c. claustra naturae Lucr.; preg.: c. tesseram (sc. hospitalem; gl. tessera) Pl. prijateljstvo prelomiti.

    2. pren. razbi(ja)ti = uničiti (uničevati), (o)škodovati, (o)sramotiti: alicuius rem c. Pl. zapraviti imetje koga, pognati, c. eius superbiam Tit. ap. Non., quae (vis) coniunctionem vestram confringere possit Ci. razbiti, confringat iste sane vi sua consilia senatoria Ci., c. rem publicam, vires hostium Val. Max.
  • cōnfriō -āre posuti, posipati, potrositi kaj s čim: aliquid sale Ca., Varr. posoliti.
  • cōnfrīxō -āre (s)pražiti: aliquid cum oleo Th. Prisc.
  • cōnfuga -ae, m f (cōnfugere) begunec, begunka, pribežnik, pribežnica: Cod. Th., Cod. I.
  • cōnfugiō -ere -fūgī -fugitūrus

    1. kam (z)bežati, pribežati, zateči (zatekati) se: Icti., ad aliquem domum Ter., ad unum aliquem Ci., ad aram Ci., O., ad Iphicratem N., ad te V., in asylum Ci., in aram, in castellum, in aedem Minervae N., in urbem, in montes Cu., in naves C., de amicorum sententia Romam confugit Ci., c. Phylen N., Athenas Val. Max., Alexandria, quo Antonius cum Cleopatra confugerat Suet.

    2. pren.
    a) uteči, zateči (zatekati) se kam, h komu, k čemu, zavetja (po)iskati pri kom, pri čem: haberem, quo confugerem Ci. ep., c. ad alicuius clementiam ali misericordiam, ad philosophiam vitae ducem Ci., ad rem publicam Ci. ep., ad (in) fidem alicuius Ci., ad opem iudicum Ci., ad florentes Etruscorum opes L., ad medicam opem O. (o bolniku), ad unum doloris levamentum studia Plin. iun.
    b) zateči (zatekati) se kam = seči (segati) po čem, poprije(ma)ti se česa: nunc huc confugit, te atque alios partum ut celaret suum Ter., civitates ad vim atque arma confugient Ci., c. ad patrias artes O., ad vota Plin. iun.; (o zdravniku ali bolniku): c. ad cucurbitulas, ad vinum Cels., ut sit, quo confugiat (aeger) Cels.; (o govorniku): Ter., Asc., ad omnia confugi remedia ac perfugia causarum Ci., quo tandem accusator inopiā argumentorum confugiet? Ci., deinde ubi erubuit, confugit illuc, ut neget … Ci., c. ad imprudentiam, stultitiam, adulescentiam Corn.; brezos.: confugitur aliquo Lact.
  • cōnfugium -iī, n (cōnfugere) pribežališče, zatočišče, zavetišče, zavetje: Stat., Vulg., qui mihi confugium, qui mihi portus eras O.
  • cōnfuit -futūrum -fore (cum in fuō; obl. h glag. *cōnsum) bilo je, nastopilo je hkrati (obenem), zgodilo se je: confuerit Cael., confido confuturum Pl., confore Ter., Iulian. ap. Aug., Amm.
  • cōnfulciō -īre -fultus dodobra podpreti (podpirati), (o)kovati: Lucr.
  • cōnfulgeō -ēre -fulsī (—) močno svetiti se, bleščati (se): Pl., Cinna ap. Isid.
  • cōnfundō -ere -fūdī -fūsum

    1. zli(va)ti, sesuti, sesipati, (z)mešati: Plin., Sil., Icti., unā multa iura Pl. juhe, arenti ramo iampridem mitis olivae omnia confudit O. je premešal, aestu confundente dispares undas Cu., cum eius lacrimis lacrimas c. nostras O., venenum confusum (sc. cum pane) Ci.; refl.: cum ignis oculorum cum eo igni, qui est ob os offusus, se confudit Ci.; pass. z dat. ali z in in acc.: (ius) confusum sectis inferbuit herbis H., cruor in fossam confusus H., aes auro argentoque confusum Plin.; med.: qui (Alpheus) nunc ore, Arethusa, tuo Siculis confunditur undis (dat.) V. se steka, se meša z …, in chaos antiquum confundimur O., ex pluribus corporibus in unum cruor confusus est Val. Max.

    2. pren.
    a) (z)mešati = zediniti (zedinjati), združiti (združevati), strniti (strinjati): Cels., Sen. ph., Q., cuperem equidem utrumque (unā diiudicare), si posset, sed est difficile confundere Ci., tantā multitudine confusā C., duo populi confusi in unum L., in unum sermones confundi L. pogovor se je zlil v eno, nec … cum Marte confundet Thytoneus proelia H. in se ne bo spustil v boj, c. Venerem cum multo vino O., totum illud est cum virtute confusum T.; z dat.: diversum confusa genus panthera camelo H. pol panter pol kamela = žirafa, c. Atticis Dorica dicta Q.; poseb. o nasprotjih: fasque nefasque confusura ruit O., c. summa imis Cu. vse narobe postaviti, mare caelo Iuv., sacra profanis Cl.; tudi: ea philosophia, quae confundit vera cum falsis Ci.
    b) v neredu (z)mešati, pomešati, v nered spraviti (spravljati): Lucr., Lucan., Val. Fl., Sil., Suet., signa et ordines peditum et equitum c. L., eques pedesque confusi Cu., c. beluas (slone) Cu., confusis vocibus Cu. z zmedenim krikom, c. iura gentium L., in hac confusa et universa defensione Ci., an tu haec ita confundis et perturbas Ci., nec confundent ex diversis orationem Q.; o posameznih pojmih: iussus confundere foedus V. skaliti, prekršiti (gr. συγχεῖν), c. ordinem naturae, testamenti Val. Max., confusus ordo militiae, disciplinae T.; occ. α) skaziti, spačiti, popačiti, (do nespoznavnosti) potvoriti (potvarjati), zabrisati: Sen. tr., (Perseus) fractis confundit in ossibus ora O., confuderat oris exsanguis notas pallor Cu. je bila spačila znane poteze obraza, vultum c. Lunae O. omračiti, c. voltum, confusis voltibus Lucan., c. oris decorem vulneribus Val. Max., omnia corporis lineamenta Petr. ali si temporis spatio confusa corporum lineamenta essent Iust., signo cerae non confuso Plin. ne zabrisano, ne zalito. β) telo (o)slabiti, poseb. dušo zmesti, zbegati, zmesti: Lucr., Sen. ph., Stat., Iuv., Iust., neque apparet, quod corpus confuderit Cels., confusa pudore O. od sramu zmedena, non irā solum, sed etiam pudore confusus Cu., maerore recenti confusus L., haec tanto dicta animo … confudere audientium animos L., animus confusus cogitatione tantae rei L., nec minus Venus confusa est moriente Tibullo O. potrta, nunc male defensae confundant moenia Troiae O., confunditur animus et fatigatur tot disciplinis Q., hoc nomine vehementius confusus et sollicitus Val. Max., confundit plerosque similitudo nominum Plin., c. animum imagine tristi T., aliquem dolore confundit nuntius Plin. iun., c. aliquem festis diebus (ob praznikih) Plin. iun.; pogosto = v sram spraviti (spravljati), (o)sramotiti koga: Eccl. — Od tod adj. pt. pf. cōnfūsus 3, adv.

    1. zmešan, zmeden, neurejen: agmen Hirt., confusae stragis acervus V. kup vsevprek ležečih mrtvecev, c. ruina mundi, c. natura Lucr., c. clamor L. nejasno, zamolklo, verba c. O., vox c. Lucr., Val. Max., os c. Plin. iun. nerazločna izgovorjava, confusae urbis sonus V., castra confusa tumultu L., ita confusa est oratio, ita perturbata, nihil ut sit primum, nihil secundum Ci., homines inconditis vocibus incohatum quiddam et confusum sonantes Ci., spectandi morem confusissimum ordinavit Suet., confusae quaestiones (kot naslov knjige) Gell. spisi mešane vsebine; utraque res coniuncte et confuse comparata est Corn. zmešano, confuse et permixtim dispergere Ci., confuse loqui, agere Ci., confusius hesterno die est acta res Ci., confuse universis municipiis constituere pretium Icti. vsem, vsevprek, brez razlike, informis materia confuse habens caelum et terram Aug.; subst. neutr. pl.: onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus Ci. neurejene in zmedene sanje.

    2. zmeden = zbegan, preplašen, zaprepaden, osupel, potvorjen: vultus L., confusi vultus O. žalostni, ore confuso magnas perturbationis notas prae se ferens Cu., confusior facies T., pavor confusior Plin.; (o osebah): Ap., confusus et incertus animi L., confusus animo L., confusus ex recenti morsu animi L.; pesn. (o poosebljenih stvareh): carmina confusa pudore (od sramu) O., tako tudi: rosa confusa rubore (od rdečice) Col. poet.
  • cōnfūnerō -āre zagrebsti, pokopati: Iuvenc.
  • cōnfūsāneus 3 (cōnfūsus) vsevprek zlit: quasi confusanea doctrina Gell.
  • cōnfūsīcius 3 (cōnfundere) vsevprek zlit: ius (juha) Pl. fr.
  • cōnfūsim, adv. (cōnfūsus) zmedeno, neurejeno: Varr.
  • cōnfūsiō -ōnis, f (cōnfundere)

    I.

    1. zlitje, zlivanje, (po)mešanje po zlivanju, spajanje po varjenju: Dig., Iustin. Inst.

    2. (z)mešanje, zmes, mešanica: c. modica (colorum) Ap., indecora c. (hominum) Plin. iun., c. rerum atque elementorum Lact. prvotna svetovna zmes, kaos; v pl.: multarum imaginum solis confusiones Sen. ph. —

    II. pren.

    1. zmeta(va)nje, (po)mešanje, združitev, zveza, spajanje, spoj: haec coniunctio confusioque virtutum Ci., bonorum, dominii Icti.

    2. neurejeno (z)mešanje, nered, nerednost, zmešnjava, zmeda: confusionem suffragiorum flagitasti Ci., quanta turba quantaque c. rerum omnium Ci., exsistit ex populo (iz demokracije) turba et c. Ci., c. religionum, temporum, vitae Ci., civitates ex omni colluvione et confusione in aliquam tolerabilem formam (položaj) redigere L., sine confusione mutari non posse Q.

    3. zmedenost, zbeganost, zadrega, osuplost, zaprepadenost: Plin. iun., Front., c. vultūs Petr., confusionem in vultu gerere Val. Max. zmedenost kazati na obrazu, quae senatus trepidatio, quae populi confusio Vell., unde c. et coepti paenitientia Q., causam confusionis quaerens T.; occ. zardevanje (od jeze ali sramu): crebra oris confusio pro modestia accipiebatur T.