Franja

Zadetki iskanja

  • aestival [i:stáivəl] pridevnik
    poleten
  • aestīvālis -e (aestīvus) poleten: Hyg.
  • aestivate [í:stiveit] neprehodni glagol
    zoologija preživljati poletje v omrtvičenem stanju
  • aestivation [i:stivéišən] samostalnik
    zoologija estivacija, preživljanje poletja v omrtvičenem stanju; poletno spanje
  • aestīvitās -ātis, f (aestīvus) poletni čas: Ven.
  • aestīvō -āre -āvī -ātum (aestīvus) poletje kje preživeti, prebiti; letovati (naspr. hībernāre): Varr., Plin., Stat., Suet.
  • aestīvō, adv., gl. aestīvus.
  • aestīvōsus 3 (aestīvus) „poln poletne toplote“, poletnotopel: Col., Plin.; subst. neutr.: in aestīvōsō Plin. v zelo topli zemlji.
  • aestīvus 3, adv. (aestus, toda po pomenu naslonjeno na aestās) poleten (naspr. hībernus): sol V., Cu., Plin., Plin. iun., soles O., ignes Pr. vroči poletni dnevi, aura H., nox H., L., dies, tempora Ci., aestivos menses rei militari dare, hibernos iurisdictioni Ci., canis, ortus canis Tib., aves L. poletne ptice, ptice selivke, cauponarum aestiva animalia Plin. poletni mrčes, partes aest. ali signa aest. (na nebu) Lucr., pastiones Varr. planine (kamor se poleti goni živina na pašo), saltūs L. le poleti dostopni pašniki, aurum aest. (tudi aurum semestre) Iuv. zlati prstan (ki ga je v ces. dobi nosil navadno le pol leta službujoči vojaški tribun), aestiva castra T. poletni tabor (naspr. hiemalia), viaticati... admodum aestive sumus Pl. = s potnino nismo kdove kako preskrbljeni; adv. iz acc. neutr.: aestivum tonat Iuv. poletno grmi. Subst. aestīva -ōrum, n

    1. (sc. castra, naspr. hīberna) poletni tabor: dum in aestivis essemus Ci. ep., aestiva sub tectis equitatūs L., isdem aestivis (legiones) habebantus T.; iron.: illa aestiva praetoris Ci. tabor razkošja; met. vojni pohod, vojna (starodavniki so se vojskovali navadno le poleti): aestivorum tempus S. za vojna podjetja ugoden čas, sub tempus aestivorum Hirt., superiora aestiva H. vojni pohod prejšnjega poletja, aestiva agere L., Cu., aestivis confectis Ci. ep., nulla ex trinis aestivis gratulatio Ci. po treh vojnih pohodih.

    2. (sc. stabula, naspr. hīberna) poletne paše, staje, planine: Varr., Plin.; met. čreda na planinah: nec singula morbi corpora corripiunt, sed tota aestiva repente V. — Adv. aestīvō ob poletnem času, poleti: Ap.
  • Aestraeum -ī, n Estrej, mak. mesto: L. Od tod preb. Aestraeēnsēs -ium, m Estrejci: Plin.
  • Aestria -ae, f Estrija, neznan otok v Jadranskem morju: Mel.
  • aestuābundus 3 (aestuāre) vzkipevajoč: Pall.
  • aestuārium -iī, n (aestuāre) morska plitvina (laguna), lokev, mlaka: aestuaria ac paludes C., itinera concisa aestuariis C., aestuarium Tamesae T. lagune ob Temzinem izlivu; occ. zatok, draga: Tanaum aest. T. = Firth of Tay; pritok morja: adfunditur aestuarium e mari flexuoso meatu Plin., adiacet navigabile stagnum: ex hoc in modum fluminis aestuarium emergit Plin. iun.; umetne nižine in zareze med ribniki in morjem, da ob plimi tja priteka voda: Varr., Val. Max.; oddušnik pri kopanju studenca (arhit.): Vitr.
  • aestuātiō -ōnis, f (aestuāre) vzkipevanje; od tod pren. strastna vnetost: Plin., v pl. vznemirjajoče, pekleče misli: Cass.
  • aestum -ī, n, gl. aestus.
  • aestumō, gl. aestimō.
  • aestuō -āre -āvī (-ātum) (aestus)

    I.

    1. o ognju: plapolati, huškniti, buhniti, buhteti: tectus magis aestuat ignis O.

    2. pren. o učinku ognja: razgre(va)ti se, kuhati se, vroč biti, žareti: ventis pulsa aestuat arbor Lucr., aestuat ut clausis rapidus fornacibus ignis V., exustus ager aestuat morientibus herbis V. medli, gine, torridus aestuat aër Pr., medius dies aestuat Lucan., a sole aestuante protegere aliquid Col., Pisaeumque domus non aestuat annum Stat. hiša ne žari kakor Pisa poleti ob olimpijskih igrah; prim.: nunc dum scribilitatae aestuant, accurrite Pl.; occ. o živih bitjih = vroč, razgret biti: Cat., Sen. ph., cum aestuaret, umbram secutus est Ci., aestuans, cum vim caloris non facile patiatur Ci., erudiunt iuventutem... algendo, aestuando Ci., aestuare sub pondere O. potiti se, si dixeris „aestuo“, sudat Iuv.; o bolni živini, ki ima vročino: boves si aestuaverint Col.; pren. od strasti žareti, plamteti, goreti; o ljubezni: rex in illā aestuat O. plamti od ljubezni do nje, aestuat ut nostro madidus conviva magistro (abl.) Mart.; o lakomnosti: aestuat in aurum Cl. koprni po zlatu.

    — II. o tekočinah:

    1. valoviti, valovati, razburkati se, peniti se, vreti, kipeti: gurges aestuat V., ubi Maura semper aestuat unda H., aestuans fretum Cu., nebulā ingens specus aestuat atrā V., tepefactus in ossibus humor aestuat V., stomachus frequenter aestuans erat Plin. ep. pogosto se mu je rigalo; pren.: quasi aestuantis animae iter Gell., confertis aestuat in foribus Prud. veliko kipenje (ljudi) je pri vratih.

    2. pren.
    a) od strasti vzkipevati, kipeti, vreti: Plin. iun., ut desiderio te nostri aestuare putarem Ci. ep. da koprniš po meni, nobilitas invidiā aestuabat S., aestuat in corde pudor V., aestuat rabies Iuv.
    b) vzburkati se, neodločen biti, omahovati: aestuabat dubitatione Ci., hunc aestuantem et tergiversantem persequitur Ci., cum multos dies noctesque aestuans agitaret S., exsanguis atque aestuans se a curia proripit S., aestuat et vitae disconvenit ordine toto H., aestuat inter utrumque animus Q., magnis aerumnarum procellis aestuat Ap. — Pozna soobl. aestuor -ārī -ātus sum

    1. vročino (ob)čutiti: Vulg.

    2. pren. od skrbi nemiren biti: Cass.
  • aestuōsus 3 (aestus)

    1. žarovit, žareč, vroč in soparen: via Ci. ep., Calabria H., astri aestuosa impotentia H., caelum Col., caligo Col. soparni oblaki, Auster, solum, aestuosissimi dies Plin., oraclum Iovis aestuosi (Jupitra Hamona v žareči Libiji) Cat., nec munus humeris... inarsit aestuosius H.; pren. vroče čudi (narave), vročekrven: melimela aestuosa Col., suillum animal aestuosissimum Plin.

    2. valujoč, kipeč: te unda fretis tulit aestuosis H.; pren.: acerrume aestuosa (meretrix) Pl.
  • aestus -ūs, m

    1. žar, ogenj, vročina: exsuperant flammae, furit aestus ad auras V., exsultant aestu latices V., propius aestūs incendia volvunt V. bliže vali ogenj svoj žar, mediis aestibus V. ob opoldanski vročini, isto tudi: aestus a meridiano sole L.; aestum sustinere O., frigora atque aestus tolerare C. ali pati L. mraz in vročino, labore et aestu languidus S., gravem aestum solari fluviis H., autumni aestus V., aestūs caniculae H., oleam mordet aestus H., fontes... aestibus exarescebant C. zaradi poletne vročine; occ.: aestu febrique iactari (ἕν διὰ δυοῖν) Ci. zaradi mrzlice, ulceris aestus Acc. ap. Ci. vnetje, prisad, cum furit atque artūs depascitur arida febris, profuit incensos aestus avertere V.; pesn. poletje: Ceres medio succiditur aestu V., vere flores, aestu numerabis aristas O.

    2.
    a) valovanje, zagon (zaganjanje, butanje, kipenje) valov, valovje, tok, struja: ferventes aestibus undae O., fluctu aestuque secundo (= fluctu aestuoso) V. s kipečim valovjem odprtega morja, delphines... aestum (maris) secabant V., furit aestus arenis V., aequoris aestus V., vasti aestus pelagi Cat., Tyrrhenus aest. V. valovito Tirensko morje, aestus totos campos circa flumen inundaverat Cu., in fretum concurrit aestus atque effervescit Varr. ali carinam ventus ventoque rapit contrarius aestus O. morska struja; occ. pritok valovja = plima: cum ex alto se astus incitavisset C. ko je z morja udarila plima, aestus maritimi ali marini Ci., aestus accedens Sen. ph. nastopajoči pritok valovja = plima, decessus aestūs C. odtok valovja = oseka = aestus recedens Sen ph., aestuum accessus et recessus Ci. plima in oseka, bibavica, aestus decedit L., decedente in mare aestu L., minuente (sc. se) aestu C. ob pojemajoči plimi, aestu suo L. ali aestu secundo S. ap. Gell. ob njemu ugodni plimi, naspr. adverso aestu maris S. ap. Non., in adversum aestum L., luna plena maritimos aestus maximos efficere consuevit C. visoke plime, inanes aestum Plin. mrtva plima; pren.: si... illae undae comitiorum... sic effervescerunt quodam quasi aestu, ut ad alios accedant, ab aliis autem recedant Ci. ali quod enim fretum... tantas... habere putatis agitationes fluctuum,... quantos aestus habet ratio comitiorum? Ci. valovanje, valovje.
    b) vrenje, valovanje, kipenje (tekočin); od tod iztok ali izliv zemlje, magnetnega fluida: hos igitur tellus omnīs exaestuat aestūs Lucr., potem magnetni fluid sam: fluere e lapide hoc permulta necessest semina, sive aestum, qui discutit aëra plagis Lucr.

    3. pren.
    a) vzkipevanje, ihta, silovitost, strast: irarum fluctuat aestu V. od silne jeze vse kipi v njem, ut pelagi, sic pectoris adiuvet aestum O. srčno ihto, belli magnos commovit... aestus Lucr., aestūs regum et populorum H. kipeče strasti, civilisque rudem belli tulit aestus in arma H.
    b) silna želja proslaviti se z imenitnimi deli, težnja po slavnih dejanjih: ne aestus nos consuetudinis absorbeat Ci. da nas ne prevzame sila navade, repente te quasi quidam aestus ingenii tui procul a terra abripuit Ci., hunc quoque absorbuit aestus quidam insolitae adulescentibus gloriae Ci. je požrlo valovje slavohlepnosti.
    c) vzburkanje srca, skrbi poln nemir, tesnobna skrb, bojazen, zadrega: qui tibi aestus, qui error, quae tenebrae erunt Ci., magno curarum fluctuat aestu V., hiscine versiculis speras tibi posse... aestus curasque graves e pectore pelli H., erat hic quoque aestus, si forte me appellasset Plin. iun., explica aestum meum Plin. iun. — Soobl. aestum -ī, n: It.

    Opomba: Star. gen. sg. aestī: Pac. ap. Non.
  • Aesula, Aesulum, Aesulānus, gl. Aefula, Aefulum, Aefulānus.